TRAUMA:

Al gans mijn leven ben ik te zwaar, en vooral dan dikke benen. Afvallen lukte heel moeilijk en bijkomen ging zeer snel. In mijn kinder- en tienertijd werd ik veel gepest. Maar echt heel veel, op elke mogelijke manier, behalve fysiek! Dit laat jammer genoeg nog steeds sporen na. Dit heeft me ook gevormd tot de persoon die ik nu ben. Positieve kanten maar ook negatieve; zoals mijn denken, mijn omgaan met anderen en mijn zelfzekerheid. Mijn zelfbeeld is op mijn 37ste nog steeds niet wat het zou moeten zijn. Soms zie ik de personen die me zwaar gepest hebben en dan denk ik, " ze hadden gelijk, zie me nu eens lopen, nog steeds dik". Nu weet ik natuurlijk dat dit grotendeels te maken heeft met mijn lipoedeem, maar dat weten andere mensen niet, dus die denken waarschijnlijk, "ze is nog niets veranderd"! 

Ik vind dit zeer jammer dat het op de dag van vandaag nog steeds zo zwaar weegt op mij en pijn doet. Het pesten heeft ook verdere gevolgen gehad in mijn opgroeien en mijn volwassen leven. De onzekerheid en het wantrouwen blijft de kop opsteken. Spijtig dat op deze manier de pesters 'gewonnen' hebben. Niettegenstaande ik heel trots op mezelf ben wat ik de dag van vandaag bereikt heb. Ik heb een super man in mijn leven, een gezond pittig zoontje, mijn eigen zaak - d'Avelle, een goed en mooi leven en mijn gezondheid. Dus daar ben ik heel dankbaar voor. Zij zijn mijn steun en toeverlaat en mijn alles!

Nog elke dag vecht ik tegen de trauma's van die tijd. De ene dag is soms wat moeilijker dan de andere. Er zijn momenten waar ik me super goed voel en mij erboven stel, het gevoel dat ik de wereld aankan! Maar dan ook de onzekere momenten, vooral als ik één van de vele pesters tegenkom. Ik ben dan zo kwaad op mezelf dat dit mij nog steeds zo raakt. terwijl ik denk ,"waarom"? "kijk eens naar je mooie leven". 

Gelukkig zijn die momenten veel minder dan de goeie momenten, want ondanks die stomme lipoedeem ben ik best wel gelukkig en gezegend en dat besef ik wel. 

DIAGNOSE:

Ik was 24 toen ik ontdekte dat er iets niet juist was met mijn benen. Ik was toen 20 kilo afgevallen maar mijn benen bleven stevig met vetophopingen.

Nog meer sporten en diëten dan maar! Ze werden wel wat minder in omvang maar in vergelijking met de rest van mijn lichaam was dit proportioneel niet juist. Ook deden mijn benen af en toe pijn, vermoeid, snel blauwe plekken en had ik last van rusteloze benen.

Met het ouder worden kwamen de kilo's er terug bij, ondanks dat ik toch redelijk veel sportte en gezond at. Het gekende jojo - effect was duidelijk aanwezig de voorbije 10 jaar. 

Op mijn 30ste ben ik naar een vaatspecialist in het UZ Gent geweest en zij heeft de diagnose gesteld dat ik lipoedeem had. 

Aan de ene kant een opluchting om te weten dat het iets was waar ik niets aan kon doen maar aan de andere kant pijnlijk dat er inderdaad niets aan te doen is. Steunkousen, bewegen en liposuctie. Dat waren mijn enige opties. 

Teleurgesteld ging ik verder met mijn leven en probeerde ik er het beste van te maken.

D'AVELLE:  

Na mijn zwangerschap is het jammer genoeg nog verergerd door de forse gewichtstoename, wel bijna 30 kilo!

De dagelijkse strijd met mijn benen is een obsessie geworden. Nog steeds ben ik constant bezig met voeding.

Ik heb mijn passie gevonden in het lopen. Het is echt iets geworden waar ik van hou en zelfs een beetje een verslaving geworden. 

Ik heb altijd wel deze sport gedaan, zo sporadisch, met ups en downs, maar nu ben ik echt aan het trainen voor een hoger doel.

Mijn droom is om ooit de halve marathon te lopen. Dit is momenteel mijn streefdoel.

Maar ondanks al mijn harde werk en inspanning blijven mijn benen onveranderd, door die stomme lipoedeem. O wat ik heb ik gevloekt op die ziekte, op mezelf en op mijn stomme, lelijke benen. Gaan zwemmen is de hel voor mij, kledij passen een marteling. Ik hou van de zomer maar dan ook weer niet want shortjes en rokjes kan ik niet dragen. Lipoedeem belemmerd mij niet in mijn gaan en staan maar wel mentaal. 

Als ik dit vertel tegen andere mensen bekijken ze mij van "allee, waar gij u van aantrekt". Of "beetje meer sporten en diëten , dan komt dat wel goed". Maar jammer genoeg is lipoedeem nog steeds heel onbekend bij de mensen dus weten ze niet waar ze over spreken. 

BALLANCER PRO:

Ik hoop op deze manier om lipoedeem wat meer bekendheid te geven.

d'Avelle is ontstaan uit liefde tussen mijn man en mezelf, uit liefde voor het vak maar vooral ook om mensen te helpen die ook worstelen met dit probleem. Of je nu lipoedeem hebt of niet, ik wil de mensen met een maatje meer een goed gevoel geven, ze helpen, ze begeleiden, naar ze luisteren.

De Ballancer Pro was het eerste toestel die ik echt wilde hebben om te kunnen aanbieden aan iedereen die het nodig heeft. 

d'Avelle is nu uitgegroeid tot zoveel meer! Maar de kern is om mensen zich goed te laten voelen, of het nu in de Ballancer Pro is of met een massage,

ik wil er zijn voor iedereen! Mijn salon moet een plaats zijn waar iedereen zich welkom en begrepen voelt, waar men rust kan vinden en eens ontsnappen uit de harde wereld.

Zelf gebruik ik de Ballancer Pro regelmatig. Mijn rusteloze benen zijn al héél veel verminderd. En het voelt zo goed voor mijn benen. 

Met het boek "De benen van m'n oma" ben ik zo blij om dit te kunnen aanbieden. Het heeft mij ook al veel geholpen. 

Ik ben geen expert van Lipoedeem maar ik spreek wel uit ervaring en ik zal zoveel mogelijk helpen daarin, met begeleiding en vragen.

Ik ben er voor U!

Veel liefs, Ellen